W sieci mnoży się od tekstów w stylu:
"Pięć zdań, które twoje dziecko musi usłyszeć"
"10 zabawek bez których nie może się obejść"
"7 wskazówek dla doskonałej matki i pani domu"
Często takie artykuły są nawet motywujące i na ogół chętnie je czytam, bo lubię nad sobą pracować, ale czasami proza codzienności jest zwyczajnie nudna i męcząca.
Co prawda, podobno żyć poezją raczej się nie da, ale przypadkowo znalezione “skrawki poezji” pomagają mi oderwać się od codziennego galimatiasu i poczuć się lepiej.
Tak więc dzisiaj mój ulubiony temat, czyli DZIECI, ale trochę inaczej: nie lepiej, nie gorzej, tylko po prostu inaczej...
Nie uczcie dzieci
Nie uczcie dzieci waszej moralności
jest tak zmęczona i chora
mogłaby zaszkodzić
być może jest dużą nieostrożnością
zdać je na pastwę fałszywej świadomości.
Nie wychwalajcie myśli
która jest coraz rzadsza
Nie wskazujcie im
znanej drogi
ale jeśli już chcecie
nauczcie je tylko czaru życia.
Giorgio Gaber
Większość z tego, co naprawdę muszę wiedzieć o życiu, co robić i jak się zachowywać, nauczyłam się w przedszkolu:
- Dzielić się wszystkim z innymi.
- Grać uczciwie.
- Nie krzywdzić ludzi.
- Odkładać rzeczy na miejsce.
Autor nieznany
Kto na wiatr sieje, sprawi, że zakwitnie niebo.
Biała kartka jest ukrytą poezją.
Teraz najlepszym krokiem naprzód jest nie ruszać się z miejsca.
Ivan Tresoldi
Poezja pozwala nam zajrzeć w głąb siebie.
OdpowiedzUsuń"Niektórzy lubią poezję", ja za nią przepadam, ale dawkuję ją w małych ilościach. Bardzo podoba mi się zdanie ujęte w tytule.
OdpowiedzUsuńTo zdanie mediolańskiego artysty Ivana Tresoldi. W Genui też widziałam jego "graffiti"- blisko terminalu dla statków wycieczkowych ;)
OdpowiedzUsuńZgadzam się, że poezja jest super, ale że lepiej jej nie nadużywać ;)
Zatrzymać się na chwilę, odetchnąć i poukładać wszystko zgodnie z naszą rzeczywistą hierarchią wartości :)
OdpowiedzUsuńten cytat Giorgio Gaber do mnie trafił :)
OdpowiedzUsuń