Jak we śnie

“Jak we śnie”, jeden z moich ulubionych filmów, otwiera się sceną, w której Gael Garcia Bernal w tekturowym studio telewizyjnym wrzuca do ogromnego gara przeróżne składniki przygotowując  niezwykłą potrawę: marzenie senne.
“Witajcie w kolejnym odcinku telewizji edukacyjnej. Dziś pokażę państwu jak przygotowuje się sny. Na ogół ludzie myślą, że jest to bardzo prosty proces, ale w rzeczywistości jest on trochę bardziej skomplikowany. Jak widzicie kluczem jest bardzo delikatna kombinacja złożonych składników. Przede wszystkim wrzucamy odrobinę myśli jak popadnie, po czym dodajemy szczyptę wspomnień z minionego dnia, wymieszanych ze wspomnieniami z przeszłości, miłościami, relacjami, emocjami i wszystkimi innymi rzeczami, które kończą się na -jami. Piosenki, których słuchaliście, rzeczy, które zobaczyliście i inne osobiste.” W tym momencie z gara wydobywa się kolorowy dym i bohater zaczyna śnić.

Ja nie mam tekturowego studio telewizyjnego ani zmaterializowanych składników niezbędnych do przygotowania dobrego snu, ale wziąwszy pod uwagę ten inspirujący przepis i w trosce o fantastyczny smak i cudowny aromat naszych snów, w zeszłą sobotę wybraliśmy się z Nicko na Festiwal Andersena.
Imprezę gościło Sestri Levante, przepiękna nadmorska miejscowość turystyczna oddalona o około 50 km od Genui.
Miasteczko słynie z malowniczej promenady wzdłuż brzegów morza liguryjskiego, z wąskich uliczek przy których stoją typowe dla tego regionu domy wybudowane w XVII i XVIII wieku oraz z Zatoki Ciszy (Baia del Silenzio), która z jednej strony zamknięta jest wgórzami, a z drugiej piętnastowiecznym Klasztorem Matki Boskiej od Zwiastowania (obecnie jest własnością gminy i pełni funkcję centrum kongresowego).

Główna ulica w Sestri Levante

Baia del Silenzio

Sami przyznacie, że jest to wymarzona scenografia nie tylko dla marzeń sennych, ale też dla poświęconego najsłynniejszemu na świecie bajkopisarzowi festiwalu, który przyciąga setki widzów spragnionych wrażeń i niecodziennych emocji.
Na okres Festiwalu Andersena wszystkie place i ulice Sestri Levante zaludniają się starannie wyselekcjonowanymi przez organizatorów artystami, którzy inscenizują spektakle teatralne, występy koncertowe i bawią publiczność pokazami akrobatycznymi, klownodą oraz sztuczkami magicznymi.  

Bardzo zabawny spektakl

W myśl tegorocznego hasła “Sztuka jako energia” cała okolica tętniła pozytywną energią, której przepływ był odczuwalny, a wręcz widoczny, zarówno w poszczególnych spektaklach jak i w ogólnym obrazie miasta. Słone, nadmorskie powietrze wibrowało w rytm dyktowany przez artystów z Hawajów, Kanady, Argentyny, Chile, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Francji i oczywiście Włoch.
My również daliśmy się ponieść fantazji i spędziliśmy cudowne popołudnie w świecie baśniowych opowieści zapominając o rzeczywistości i rządzących nią prawach czasu, przestrzeni i grawitacji. 
Miałam wrażenie, że nawet natura chciała uczestniczyć w tym niezwykłym wydarzeniu, podarowując nam przepiękny zachód słońca.

Spektakl natury

Nicko nie pozostał obojętny na urok festiwalu i odpłynął na fali pozytywnych emocji wspólnie z nową koleżanką.

Pozytywne emocje

 Po powrocie do domu poszliśmy prosto do łóżek i chociaż nie pamiętam dokładnie, co mi się śniło, to w niedzielę rano obudziłam się wypoczęta i zadowolona.